تاندونیت زانو یکی از شایع ترین عارضه های مفصلی است که به دلیل کشیدگی یا پارگی تاندون و التهابات ناشی از آن بوجود می آید. درد زانو شایع ترین علامت این عارضه است که در زمان فعالیت تشدید شده و به محض استراحت کاهش می یابد. البته در موارد حاد درد دائمی و شدید گریبان گیر فرد می شود.
تاندونیت نوعی عارضه مفصلی است که به دلیل التهاب تاندون ها ایجاد می شود. تاندون یا زردپی نوعی بافت محکم و رشته ای است که وظیفه اتصال ماهیچه به استخوان را دارا بوده و در تمامی مفاصل وجود دارد. تمامی تاندون ها در بخش های مختلف بدن در معرض التهاب و مشکلات ناشی از آن قرار دارند. البته این اختلال بیشتر در تاندون های بدون غلاف رخ می دهد. تاندون زانو یکی از بخش های مستعد التهاب است. عارضه ایجاد شده در صورت درگیری این بخش با عوارض ناشی از التهاب، تاندونیت زانو (Patellar Tendinopathy) نام دارد.
این بافت رشته ای در جلوی زانو و بین بخش پایین استخوان کشکک و برجستگی بالایی استخوان درشت نی واقع شده است. به همین دلیل به آن تاندون کشکک نیز می گویند. اتصال عضلات چهار سر ران و استخوان ساق پا توسط تاندون زانو انجام می شود. وظیفه آن نیز انتقال نیروی کششی وارد شده از سوی عضلات چهار سر ران به کشکک زانو است. درواقع تاندون زانو این نیرو را به استخوان درشت نی انتقال می دهد. همچنین وجود این تاندون در حین پرش یا دویدن برای حفظ تعادل الزامی است.
عوامل مختلفی در بروز این عارضه نقش دارند که ازجمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
علائم نمایان شده در افراد مبتلا به تاندونیت زانو به شدت یا ضعف عارضه بستگی دارد. درد شایع ترین علامت این عارضه است که در مراحل اولیه تنها در شرایط فعالیت یا ورزش نمایان می شود. به عبارتی با گرم شدن بدن و کمی استراحت، دردهای ناشی از آن التیام می یابد؛ اما در درجات شدید آسیب تاندون زانو، میزان درد به حدی افزایش پیدا می کند که فرد در انجام فعالیت های روزمره ناتوان می شود. سایر علائم تاندونیت یا التهاب تاندون زانو عبارتند از:
تشخیص و درمان تاندونیت زانو در حیطه وظایف فوق متخصص ارتوپد زانو دکترحسین اکبری اقدم قرار دارد. پزشک متخصص ارتوپد برای تشخیص اولیه این عارضه از شرح حال بیمار و معاینه فیزیکی بهره می گیرد؛ اما تشخیص قطعی نیازمند عکس برداری اشعه ایکس یا ام آر آی از زانو است.
نحوه درمان این عارضه برحسب شرایط بیمار و شدت آسیب وارده به زانو تفاوت دارد. در درجات اولیه معمولاً روش های محافظه کارانه برای کنترل و درمان التهاب تاندون زانو استفاده می شود؛ به عنوان مثال می توان به رژیم دارویی، استفاده از وسایل کمکی چون بریس و عصا یا شرکت منظم در جلسات فیزیوتراپی (تمرینات ورزشی، ماساژ، تحریک عصب و …) اشاره کرد. رژیم دارویی مبتلایان به این عارضه از داروهای مسکن و ضد التهاب تشکیل می شودوبا تشخیص متخصص ارتوپد بهترین راهکار عمل جراحی است.
با توجه به بعضی نکات می توان تا حد زیادی از ابتلا به تاندونیت زانو پیشگیری کرد. این نکات عبارتند از:
وبسایت هـــای نوبت دهی:
جهت رزرو نوبت آنلاین، روی سایت مورد نظر کلیک کنید!
کلیک کنید!
کلیک کنید!
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به دکتر حسین اکبری اقدم میباشد.
