بهبودی یک فرآیند تدریجی پس از هر گونه جراحی از جمله جراحی تعویض مفصل زانو است. جراحی تعویض مفصل زانو یا آرتروپلاستی، جراحی بزرگی در نظر گرفته می شود که در آن قسمت های آسیب دیده مفصل زانو برداشته شده و با مفصل مصنوعی جایگزین می شود. جدول زمانی بهبودی پس از جراحی تعویض مفصل زانو از فردی به فرد دیگر متفاوت است و می تواند به عوامل متعددی بستگی داشته باشد.
تعویض مفصل زانو، شیوه جراحی است که در آن، مفصل مصنوعی به نام پروتز جایگزین مفصل آسیب دیده می شود. در صورتی که مفصل آسیب دیده مانع از انجام یک سری کارها و فعالیت ها شود و فرد هنگام استراحت از درد شکایت کند، انجام این جراحی توصیه می شود. در این مقاله به بررسی دوره نقاهت عمل تعویض مفصل زانو می پردازیم. یکی از نکات مهم در خصوص جراحی تعویض مفصل ران، دوره نقاهت و مراقبت هایی است که بعد از جراحی، بیمار باید به آن اهمیت دهد.
جراحی تعویض مفصل ران در حدود چند ساعت به طول می انجامد و بعد از آن، بیمار چند ساعتی را در اتاق ریکاوری سپری می کند تا اثرات بیهوشی از بدن خارج شود. بعد از این که بیمار سطح هوشیاری خود را به دست آورد، اجازه مرخصی داده خواهد شد.
بعد از جراحی، بیمار معمولا از درد شکایت می کند که مصرف داروی مسکن موثر خواهد بود.
احتمال دارد در ابتدا بیمار نفس های کوتاهی داشته باشد که می تواند به دلیل داروی بیهوشی و داروهای تزریق شده باشد. اما آن چه که اهمیت دارد این است که بیمار باید سرفه کند و نفس های عمیق بکشد تا ریه پاک شود. توصیه می شود از مصرف داروهای رقیق کننده خون، به منظور پیشگیری از لخته شدن خون خودداری شود.
معمولا بیمار یک تا دو روز در بیمارستان بستری می شود که البته این مدت زمان به نوع جراحی انجام شده و پروسه آن بستگی دارد. فیزیوتراپی بعد از جراحی تعویض مفصل زانو یکی از مهم ترین اقداماتی است که در طول دوران نقاهت باید به آن اهمیت داده شود.
اکنون زمان آن رسیده است که بیمار با مفصل جدید راه برود. انجام تمرینات فیزیوتراپی به تقویت قوای عضلانی و بهبود دامنه حرکتی کمک می کند. از بیمار خواسته می شود از جای خود بلند شود، کناره های تخت را بگیرد و به آرامی شروع به راه رفتن کند.همچنین کم کم بیمار قادر به انجام تمرینات بدنی بیشتری می باشد و می تواند به کمک عصا و یا واکر راه برود.رژیم غذایی نیز می تواند همانند روال قبل ادامه پیدا کند. توجه داشته باشید توصیه می شود روز اول بیمار رژیم غذایی مایعات داشته باشد.در صورتی که مشکل خاصی وجود نداشته باشد و بیمار قادر به راه رفتن باشد، مرخص خواهد شد.
اما توجه داشته باشید، رانندگی به مدت سه تا شش هفته ممنوع خواهد بود.
پس از ترخیص از بیمارستان، اولویت‌هایی که با آنها سر و کار خواهید داشت یکسان است. این اولویت ها عبارتند از:
با پیروی از دستورالعمل‌های بالا و دستورالعمل‌های ترخیص پزشک متخصص ارتوپد، روند بهبودی شما باید سریع‌تر شود، دامنه حرکتی شما بهبود یابد و درد و تورم شما کاهش یابد.
در چند هفته اول پس از جراحی، درد زانو تا حد زیادی بهبود می یابد. در طول هفته های 4 تا 6 شاهد بهبود قابل توجهی خواهید بود. در پایان هفته 6، باید بتوانید مصرف داروهای ضد درد را متوقف کنید و بتوانید بسیاری از فعالیت های روزانه را از سر بگیرید.
برای دستیابی به این موفقیت، باید مدیریت درد و فیزیوتراپی را ادامه دهید. در طول هفته های 4 تا 6، شما همچنین باید از کارهای مانند مصرف الکل و سیگار کشیدن خودداری کنید، که می تواند بر توانایی بدن شما برای بهبودی تأثیر منفی بگذارد.
به طور معمول، مراحل اولیه بهبودی پس از جراحی در 8 هفته اول پس از جراحی کامل در نظر گرفته می شود. پس از هفته هشتم، شما باید به خوبی در مسیر بهبودی باشید. همچنین باید بتوانید فعالیت های بدنی را با کمک وسایل کمکی از جمله پیاده روی، دوچرخه سواری و شنا انجام دهید.
در این دوره، توصیه می شود تمرینات فیزیوتراپی مانند تمرینات کششی و تقویتی را به تنهایی و چند بار در هفته ادامه دهید.
تا هفته دوازدهم، شما باید دامنه حرکتی کامل در زانوی خود داشته باشید.
تقریباً 13 هفته پس از جراحی، شما باید بتوانید بهبودی کامل را بدست بیاورید، مشروط بر اینکه هیچ عارضه جراحی و دردی نداشته باشید.با این حال، حتی در این مرحله، باید با جراح ارتوپد خود مشورت کنید، به خصوص اگر قصد دارید به فعالیت های پرتحرک بازگردید.
بهبودی پس از تعویض مفصل زانو می تواند یک فرآیند نسبتا ساده و آسان باشد، مشروط بر اینکه تمام دستورالعمل های پزشک خود را رعایت کنید.عوامل متعددی وجود دارد که می تواند بهبودی شما را پس از تعویض مفصل زانو کند کند. از جمله:
فیزیوتراپی یک مرحله مهم برای بهبودی با هر جراحی ارتوپدی است، به ویژه در مورد تعویض مفصل. فیزیوتراپی فواید زیادی دارد، از جمله تسکین درد، کاهش تورم، بهبود گردش خون، بهبود ثبات و تقویت عضلات اطراف مفصل. تمام مزایای فیزیوتراپی به بیمار کمک می کند تا به هدف نهایی برسد: بازگشت به فعالیت های عادی در اسرع وقت.
نادیده گرفتن فیزیوتراپی می تواند منجر به تعدادی از اثرات ناخوشایند شود، از جمله آسیب به مفصل تازه جایگزین شده، افزایش احتمال نیاز به جراحی تجدیدنظر و آسیب به عضلات حمایت کننده اطراف مفصل جدید. تمام این اثرات منجر به دوره بهبودی طولانی تری می شود و بهبودی شما را تا مدت زیادی به تاخیر می اندازد
سیگار کشیدن و استفاده از محصولات نیکوتینی در درجه اول روند بهبود زخم را به تاخیر می اندازد، زیرا مواد شیمیایی مضر موجود در محصولات تنباکو باعث کاهش جریان و گردش خون کافی می شود که برای بهبودی کافی ضروری است.
سیگار کشیدن و استفاده از نیکوتین نیز عوارض و خطرات قابل توجهی را که ممکن است پس از جراحی ایجاد شود، به همراه دارد. خطر لخته شدن خون بیشتر است و خطر عفونت بالا می رود. این می تواند منجر به نیاز به جراحی بیشتر بیش از جایگزینی اولیه مفصل شود که می تواند بهبود قابل توجهی را به تاخیر بیندازد.
دیابت می تواند خطر عفونت زخم را افزایش دهد، می تواند مفصل را شل کند و باعث شکستگی در اطراف ایمپلنت جدید شود. دیابتی که به اندازه کافی مدیریت نمی شود، پتانسیل ایجاد عوارض پس از جراحی در بیماران تعویض مفصل زانو، مانند افزایش خطر ترومبوز ورید عمقی (DVT) و همچنین خطر بالای سکته را دارد.
فعالیت‌های پرخطر می‌توانند بهبودی تعویض مفصل زانو را طولانی‌تر کنند یا باعث آسیب شوند. مهم است که از فعالیت‌هایی که خطر زمین خوردن را بالا می‌برند اجتناب کنید و اقدامات لازم را برای حفظ تعادل خود در طول دوره بهبودی انجام دهید. مواردی مانند حصول اطمینان از نگه داشتن نرده هنگام استفاده از پله ها، استفاده از تشک های لاستیکی در حمام، و اجتناب از خطرات زمین خوردن از جمله اقداماتی هستند که می توانید انجام دهید.
همچنین توصیه می‌شود از نشستن طولانی‌مدت خودداری کنید که می‌تواند خطر ایجاد لخته خون را افزایش دهد و باعث تجمع مایعات شود. همچنین مهم است که خیلی زود روی مفصل جدید خود وزن زیادی را تحمل نکنید و از وسایل کمکی مانند واکر، عصا و سایر وسایلی که می توانند به توزیع وزن شما کمک کنند، به درستی استفاده کنید.
از انجام ورزش هایی مانند دویدن، پریدن و ورزش هایی که تاثیر زیادی دارند و مستلزم تغییر سریع جهت هستند، باید اجتناب شود، حتی پس از بهبودی کامل از تعویض مفصل زانو، زیرا این نوع تمرینات همچنان می توانند بر پروتز شما فشار وارد کنند.
تمرینات درمان فیزیکی در منزل برای هر بیمار توصیه می‌شود. همچنین بیمار می‌تواند درمان فیزیکی را در منزل دریافت کند یا به کلینیک فیزیوتراپی مراجعه کند. اساساً، بهبودی و درمان فیزیکی معمولاً این فواید را دارند:
۱.کاهش ورم و درد:
پا باید بالاتر از سطح قلب قرار گیرد. دانستن این نکته مهم است که اکثر صندلی‌های تکیه‌دار زانو را بالاتر از قلب نمی‌برند. به جای آن، روی تخت یا مبل دراز بکشید و پایتان را روی بالش قرار دهید.
۲.پایتان را بدون گذاشتن چیزی زیر زانو بالا نگه‌دارید
جاذبه باعث می‌شود که زانو در موقعیت صاف قرار بگیرد. این حالت ممکن است ناخوشایند باشد اما به پیشگیری از تشکیل بافت اسکار کمک می‌کند.
۳. راه‌رفتن منظم
راه‌رفتن می‌تواند با یک واکر، عصا یا وسیله کمکی دیگری انجام شود. راه‌رفتن باعث تسریع فرایند ترمیم و کاهش خطر بروز عوارض می‌شود.
۴.تمرینات کششی و قدرتی
اکثر تمرینات کششی و قدرتی عضلات چهارسر، همسترینگ و پشت ساق را هدف قرار می‌دهند. لیستی از تمرین‌های توصیه شده و حرکات کششی همراه با توضیح نحوه و زمان انجام آنها به بیمار داده می‌شود.
وبسایت هـــای نوبت دهی:
جهت رزرو نوبت آنلاین، روی سایت مورد نظر کلیک کنید!
کلیک کنید!
کلیک کنید!
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به دکتر حسین اکبری اقدم میباشد.
