درصد موفقیت کلی که برای جراحی ترمیم ریشه‌ی منیسک اعلام شده چیزی در حدود 80 تا 85 درصد است. فاکتورهای بسیاری بر این میزان موفقیت تأثیرگذار هستند؛ فاکتورهایی از قبیل وزن بیمار ( فشار زیادی که در بیماران دارای اضافه وزن بر قسمت پاره شده‌ی منیسک زانو وارد می‌شود می‌تواند موفقیت عمل ترمیم را به خطر بیندازد)، پاچنبری بودن فرد و همچنین شدت آرتروزی که بیمار از قبل از جراحی ترمیم ریشه‌ی منیسک داشته همگی عواملی هستند که ممکن است ترمیم و بهبود ریشه‌ی منیسک را با شکست مواجه کنند.
اگر غضروف زانوی فرد آسیب کمتری دیده باشد و سالم باشد، درصد و احتمال موفقیت آمیز بودن جراحی ترمیم ریشه‌ی منیسک بیشتر از بیمارانی می‌شود که در زمان ترمیم ریشه‌ی منیسک آرتروز و سابیدگی مفصل بیشتری داشته و غضروف سالمی ندارند. بعلاوه یکی دیگر از فاکتورهای تأثیرگذار بر موفقیت این جراحی، آزاد بودن منیسک از بافت اسکار به میزانی است که بتوان آن را به راحتی پیوند زد. منیسکی که همچنان آزاد باقی بماند و ترمیم نشود در طولانی مدت عملکرد خوبی نخواهد داشت و فرد را با مشکلات بیشتری مواجه می‌کند. در حالی که فاکتورهای زیادی وجود دارد که می‌توانند منجر به بیرون‌زدگی منیسک شوند، جراح باید تمام تلاش خود را بکند که منیسک را در مفصل عقب بکشد تا بعد از بهبود، منیسک بتواند در هنگام حرکت مفصل عملکرد خوبی به عنوان ضربه‌گیر داشته باشد.