نرمی استخوان یک وضعیت جدی است و می‌تواند خطرناک باشد. استخوان‌های قوی و سالم اهمیت بالایی در حفظ ساختار بدن و انجام وظایف روزمره دارند. نرمی استخوان به معنای کاهش چگالی استخوان و کمبود استحکام آنها است که می‌تواند به شکستگی‌های آسیب‌زا و آسیب به سیستم عضلانی و اسکلتی منجر شود.

شکستگی استخوان‌ها، به ویژه در مناطق حساس مانند لگن، ناحیه قرقره، آرنج و مچ، می‌تواند عوارض جدی را به همراه داشته باشد و نیاز به درمان های بیمارستانی و جراحی داشته باشد. علاوه بر این، نرمی استخوان می‌تواند منجر به کاهش کیفیت زندگی، محدودیت در حرکت و فعالیت‌های روزمره، درد مزمن و عدم استقلال در انجام فعالیت‌های روزانه شود.

بنابراین، در صورت تجربه علائم نرمی استخوان یا وجود عوامل خطر مانند سن بالا، تاریخچه شکستگی استخوان، بیماری‌های مزمن، کاهش قد و افزایش خطر شکستگی، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید تا تشخیص دقیق بگیرید و درمان مناسب را برای شما تعیین کند.

ازآنجایی‌که نرمی استخوان در بزرگسالان یک بیماری خاموش شناخته می‌شود، ازاین‌رو بهتر است افراد زیر به پزشک مراجعه کنند تا درمان آن‌ها سریع‌تر شروع شود:

• مردان و زنان بالای 45 سال؛
• زنانی که قبل از 45 سالگی تخمدان خود را برداشته‌اند.
• افرادی که بسیار لاغرند.
• کسانی که به سیگار یا الکل اعتیاد دارند.
• زنان و مردانی که داروهای خاصی مصرف می‌کنند.
• زنان و مردان کم‌تحرک و چاق؛
• افراد مبتلابه پرکاری تیروئید؛
• مردان و زنانی که با کمبود ویتامین D مواجه‌اند.
• افراد مبتلابه تالاسمی؛
• افرادی که دارای عادات بد غذایی هستند.